Ik weet het, het is lang
geleden dat ik nog iets op mijn blog postte. Laat ons zeggen dat het leven het
even had overgenomen van de tijd. In die maand en meer dat ik niet schreef is
er namelijk zo ontzettend veel gebeurd en gedaan.
Ik was in Rome; kwam, zag
en overwon, misschien niet de stad maar alleszins toch het stratenplan. Ik ging
er heen met nieuwe vrienden, liep er oude tegen het lijf en misliep andere. De
stad was oud en zo voelden wij ons ook. Al is dat relatief wanneer je 17 en ouder
dan ooit bent. We genoten van onze vrijheid en waren dankbaar voor onze tijd.
Maar met Pasen ging ook ons reisje voorbij, en dus spoorden/vaarden/reden we
terug naar Mostar.
Eenmaal terug begon het
werk weer, het werk dat we zorgvuldig hadden uitgesteld tot na onze reis. Het
gewone huiswerk werd aangevuld met de organisatie van een ‘Trash Fashion Show’
en presentaties over aanmeldingen aan universiteiten. Voorts was er nog de laatste
Culture Week van het jaar die afgerond werd met het eerste openlucht feestje
van het seizoen.
Het weekend dat daarop
volgde, was het weekend met de eerste duik in de zee van het jaar. Bo
(Nederland), Marketa (Tsjechië), Yuval (Israël) en ik trokken naar de
Kroatische kust. We vertrokken zaterdag voormiddag –ongeveer een uur later dan
gepland dankzij altijd-late-Yuval- maar we hadden geen haast en dus geen
zorgen. Eens we aankwamen aan de zee kochten we rantsoenen voor de avond en
zochten we een strand uit waar we ons kamp opzetten. We trokken bikini’s en
zwembroek aan en namen en renden in het veel te koude water. Wat volgde was een
namiddag gezellig samen zijn en genieten van het feit dat we daar waren; een
ietwat verlaten kei-strand aan de Adriatische zee. ’s Avonds was er nog een
heus avontuur met er niet in slagen ons potje te koken en een kok met een boot
die graag die taak gratis op zich nam. In de boot zaten en aantal mannen van de
meer-dan-middelbare-leeftijd met een pak kaarten in de hand en een teveel aan
wijn in het hoofd. Ze waren ontzettend vriendelijk en wij hadden de tijd van
ons leven, lachend met die ene man die begon te dansen en de andere die trots
zijn Facebook foto’s toonde. Na het diner op de boot volgde nog een nachtelijk
plons in het water en een relatief slapeloze nacht op het strand. In de ochtend
bestudeerden we de voortplanting van de schildpad in de natuur en keerden we
terug naar Mostar.
Er kwam meer werk voor
school en de second-years verlieten Mostar om een weekje elders te gaan
studeren. Het begon tot ons door te dringen dat ze hier niet zo lang meer
zullen zijn. De laatste maand is van start gegaan.
Nog één maand in Mostar
voor de zomer start. Nog één maand in Mostar voor de second-years afstuderen.
Nog één maand voor we afscheid moeten nemen, of het nu tijdelijk is of niet.
Het is voorbij gevlogen dit eerste jaar, en ik kan alleen maar blij zijn dat er
nog een jaar komt. Al mag ik er nog niet te veel aandenken. Voorlopig moet ik
focussen op de examens die er aan komen. En op blijven genieten, groeien en
gelukkig zijn.
Tot binnenkort,
Amber
Succes nog, ik vind dit echt super allemaal!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes je oude mede-gidsje Camille
Mooi Amber, als ik je lees heb wordt ik steeds geconfronteerd met mijn duale gevoelens ; - ). Fierheid,blijheid die twisten met triestheid en gemis. Wees gerust de triestheid verliest steeds de fierheid en blijheid overwinnen ; - ) ) Het gemis ? Gelijkspel !
BeantwoordenVerwijderenlove you
Papa
word ik zonder T ;-)
BeantwoordenVerwijderenZalig!
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou extra tijd toe, in alles.
Veel plezier, succes en liefs voor het eindspurtje van je -helaas- first year! Well, well, well done!
Ma-de-lief x
trots trotser trotst om zo'n vrolijk achternichtje te hebben die het nut van 'carpe diem' volledig begrepen heeft, maar tegelijk alle brains en discipline heeft om 'U' tegen te zeggen.
BeantwoordenVerwijderenSucces met de komende exaampjes meissie ;)
*zizabelleken*
Hallo Amber !
BeantwoordenVerwijderenIk las met veel vreugde uw blog, en wat een levenservaring ! Verhalen waarvan mijn haar rechtkomt, WAUW ! Langs deze weg wens ik jou ook veel succes met de komende examens en een fijne tijd tegemoet !
Vele groetjes, Veronique (dochter v Lieve/vriendin van uw make :-) )