The earth is shaking!

Het is gebeurd, vandaag heb ik mijn eerste aardbeving gevoeld! Ik had Fysica les toen ik plots de aarde voelde bewegen. Eerst was ik niet zeker of het een aardbeving was, maar toen er twee andere schokken volgden was het duidelijk. Ze waren niet ongelooflijk krachtig, maar wel duidelijk voelbaar.
Verder begin ik te wennen aan het schoolleven. Ik heb tot hier toe nog niet echt veel huiswerk gehad, en als ik er heb slaag ik er meestal in om dat in mijn vrije uren op school te doen, dat is net iets voordeliger dan koffie drinken. Mijn eerste test -voor Fysica- zit er wel al op! En ik heb een 7, wat het hoogste is dat je in het IB kan halen.
Zoals ik in mijn vorige bericht zei, hebben we een hele hoop 50th anniversary activiteiten gehad. Vorige week woensdag was er het straattheater gebeuren. Eerst hebben we met z'n allen de 'Macarena' gedanst op Spanish square, waarna er verschillende muziek, dans en -last but not least- clown optredens waren. Het leukste aan die dag vond ik persoonlijk dat er ook niet-UWC mensen op af kwamen. Dat was uiteindelijk ook de bedoeling, maar ik heb het gevoel dat niet altijd even vlot lukt. Vrijdag was er dan een meer officieel deel met presentaties en hooggeëerd bezoek, gevolgd door een banket. Het laatste deel van de festiviteiten-trilogie vond zaterdag plaats: een parade door de stad. Iedereen droeg zijn vlag en voelde zich nationalistischer dan ooit. Het was wel moeilijk om als enige Belg luider te zingen dan de 6 Nederlanders, dus ik denk niet dat veel mensen iets van ons mooie volkslied gehoord hebben.
Morgen is er de eerste 'hiking-trip'. Ik ga samen met een aantal mensen een trektocht van ongeveer 3 uur door de bergen maken. Ik kijk er echt naar uit! Het is namelijk mijn core CAS, en de enige die nog niet gestart is. Ik heb er intussen wel al twee MUN sessie opzitten, we hebben tijdens die sessies het Syrische conflict besproken en een conflict oplossing voorgesteld en gestemd. Zoals ik al schreef, was ik Iran. Met andere woorden moest ik continu tegen allerlei belangrijke landen ingaan. Moeilijk, maar een leuke uitdaging!
Maandag hebben we de verkiezingen voor de Studentenraad en Studentenvertegenwoordiger, ik ben kandidaat voor beiden. We krijgen elk 2 minuten om een speech te geven en dan mag iedereen stemmen. Ik heb geen idee wat mijn kansen zijn, maar er zijn wel een aantal mensen die zeggen dat het echt iets voor mij is. Ik zal waarschijnlijk wel meer dan één stem halen.
Ik houd jullie op de hoogte!
Veel liefs,


Amber



P.S.: Voor iedereen die het zich afvraagt, het is hier weer meer dan 30°C in de middag.

Living the UWC life

Ik ben hier nu iets meer dan 3 weken, en ik heb het hier nog steeds supergoed! Niks is hier saai, alles is spannend. Gisteren zijn we gaan raften met een groep medestudenten. Het was echt zalig! We hebben geraft op de Neretva, de 'godess river'. Het stuk waarop we vaarden liep tussen prachtige canyons, grote en kleine watervallen en af en toe stroomversnelling. Deze dag staat echt op mijn lijst van favoriete dagen tot nu toe. Halverwege de tocht zijn we op één van de keistranden gestopt voor de lunch: verse vis, ter plaatse gebakken op een vuurtje en met de handen van de graat gegeten. Na de tocht kregen we ook avondeten. De vrouw van de organisator had een hele dag gekookt, en dat proefde je. Na het kantinevoedsel -dat niet echt smakelijk, gezond of gevarieerd is- was dit een waar feestmaal!
Afgelopen week zijn er veel CASes gestart. Voor mij was het de eerste keer dat ik naar Model United Nations, kortweg MUN, ben gegaan. In deze CAS doe je eigenlijk gewoon de verenigde naties na, en bespreek je een bepaald onderwerp. Dinsdag is de eerste echte discussie: de politieke overgang in Syrië. Ik moet Iran vertegenwoordigen, wat betekent dat ik een redelijk belangrijke rol heb. Omdat Iran zo'n grote rol heeft in het Syrische conflict moet ik, naast een openings speech, ook een conflict resolutie voorstellen.
Verder is ook de 'Ecology group' van start gegaan! We herstarten dit jaar het verzamelen van papier en plastic flessen, we gaan community care day organiseren en presentaties geven. Ook gaan we tijdens de 50 jaar UWC viering, komend weekend, een all-nighter houden. Dat komt erop neer dat we allerlei milieu en opwarming van de aarde gerelateerde films gaan tonen.
Ik ben ook naar de vertoning van 'Amélie' door de World Cinema Club gegaan, ben begonnen met een clowing sketch te maken voor een straattheater event voor de 50ste verjaardag van UWC. Oh en ik ben ook lid van het Social Coordination Team, dat de feestjes organiseert.
Dat was het ongeveer, tot binnenkort!

Amber

P.s.: bedankt voor de leuke reacties altijd! Echt zalig om te lezen!

It's raining!

Je leest het goed, it's raining! Na 2 weken met temperaturen hoger dan 35°C zijn vandaag de eerst druppels regen gevallen. Het biedt verkoeling maar toch blijft de temperatuur hoog genoeg om zonder problemen in topje en rok rond te lopen. Al moet het wel een rok zijn die ongeveer knielang is om er mee naar school te mogen. Ook al is school begonnen het is hier nog steeds heel leuk, interessant en verassend! Eigenlijk had ik ook niets anders verwacht. Ik schrijf dit blogbericht tijdens een free block op het overdekte terras van het caffe nabij de schoolkantine. Mijn dag planning hier is helemaal anders dan wat het thuis was, deels omdat ik maar 6 vakken heb, deels omdat ik veel vrije uren heb. Morgen bijvoorbeeld heb ik maar 2 uren les.
De eerste lessen beginnen om 8 uur, de laatste eindigen om 15u15 en iedereen heeft tussen 12 uur en 12u40 vrij voor lunch. De vakken zijn ingedeeld in blokken van A t.e.m. H, die ingedeeld zijn in een tien-dagen-planning. Ik heb geen B, G of H blok, wat betekent dat ik gelijk wat mag doen als die blokken op de planning staan.
Na de lessen is er tijd voor de CAS, Creativity-Activity-Service, al beginnen de meesten pas volgende week. Morgen is er wel een eerste MUN-sessie. MUN staat voor Model United Nations waarin je, zoals de naam zegt, de verenigde naties gaat nadoen. Gisteren heb ik na school wel meegedaan aan Caffé Francais, wat neerkomt op naar een caffé gaan en Frans praten met elkaar. Na het avondeten -spirellis met een tomatensaus met gehakt- zijn we met wat mensen gaan zwemmen in een soort meer nabij de residence. Het meer was vreselijk -het is eigenlijk een oude mijn-, maar het zwemmen was zalig!

Tot binnenkort,
Amber

Summer ends

De uren voor de eerste schooldag tikken weg, de zomervakantie is officieel voorbij. Eigenlijk is hij al 10 geleden afgelopen, maar ik denk dat het echt werk nu gaat beginnen. Na een induction week vol activiteiten, uitstappen en feestjes is het tijd voor school. Ik begin meteen met een druk schema morgen, ik heb dan les van 8u00 tot 15u15, met een lunch break van 3 kwartier. Het week schema hier ziet er compleet anders uit. Je hebt hier geen planning van 5 dagen, maar één van 10, wat betekent dat mijn eerste vak op maandag soms Engels is en soms Peace and Conflict studies is. Ik heb ook niet elke dag les van 's ochtends vroeg tot in de namiddag, ik heb dagen waarop ik maar twee uur les heb. Het is een ingewikkeld systeem maar ik zal er wel aan wennen.

Voor de rest gaat het leven hier zijn ongewone gang. Één van de leidingen in onze badkamer lekt waardoor de vloer continu nat is, elke maaltijd bevat kip en we zijn nog eens op Dutchie dinner gegaan. Sommige dingen zijn -veel- leuker dan andere, maar over het algemeen is het heel leuk om hier te zijn. Ik woon hier tussen zo veel bijzondere mensen, uit zo veel bijzondere landen. Het is soms moeilijk te vatten. Als je er dan nog eens bij stil staat dat je met sommige mensen de komende 2 jaar zal samenleven is het al helemaal gestoord, maar ik houd wel van een beetje gekheid. 

Daarnet hoorde ik een mooie zin in een liedje van de groep 'Of monsters and men' dat ik wel toepasselijk vond op de situatie: 'And we are far, far from home but we're so happy. Far from home,  all alone, but we're so happy'

Tot binnenkort,

Amber